bir gün en yakın arkadaşlarım ile okulumun çevresinde geziyorduk. okulumun az üzerinde bir kilise var fakat açık değil. o gün şans yüzümüze güldü ve kilise açıktı. kilise tadilattaymış, bir kaç kendini bilmez kiliseye zarar vermiş. neyse, izin istedik ve içeriye girme şansı bulduk. bir abi bizle ilgilendi. kiliseyi bize anlatmaya başladı. ayinleri, duvarda bulunan melekleri, ne zaman açıldığını, simgeleri, incili... "burada ayinlerimizi yapıyoruz." diyerek arkamızda bulunan bir kaç sırayı gösterdi. laf lafı açtı, bir zaman sonra "şu aşağıda küçük bir cami var. orada cuma namazlarımızı kılıyoruz." dedi. kafam allak bullak oldu bir an, şaşırmadım diyemem. abi boş bakışlarımı ve şaşkınlığımı fark etmiş olacak ki, gülerek "benim dinim mi? ben ateistim." dedi.
her dini tanıma ve araştırma fırsatı bulmuş, arada huzur buluyormuş kilise yahut camide fakat hala kendini uzak hissediyormuş. o günden sonra hiç görmedim o abiyi. adını sormakta aklımın ucuna gelmedi. zihnimde ateist abi olarak kaldı. her güzellik ateist abi ile olsun.